|
Nazwa nekropolii |
Cmentarz dawnego osiedla specjalnego Witiunino/Wietiunino (Kienskij-Witiunino?) |
|
Lokalizacja |
Cmentarz znajduje się na terenie miejscowości Witiunino – rejon lenski, obwód archangielski |
|
Krótki opis
|
Cmentarz znajduje się w miejscowości Witiunino, niedaleko domu nr 71. Według relacji mieszkańców chowano na nim zmarłych osiedleńców specjalnych, głównie Polaków. W Witiunino nie ma i nie bylo miejscowego cmentarza, zmarłych chowano na cmentarzu znajdującym się w innej miejscowości. W latach 1940-1941 w osiedlu tym umieszczono 542 obywateli polskich – osadników, deportowanych z zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi (za Indeksem Represjonowanych Ośrodka Karta). Według relacji mieszkańców do lat 50-60 XX wieku zachowało się kilkadziesiąt (?) brzozowych krzyży. W roku 1994 w czasie prac budowlanych znaleziono ludzkie szczątki (czaszka). Szczątki znajdowały się na głębokości nie większej niż 50 cm. 15 września 2013 roku grupa uczniów, uczestników polsko-rosyjskiej wymiany młodzieży finansowanej przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w Warszawie, ustawiła znak pamięci i sporządziła dokumentację. Znak pamięci w formie tablicy o wymiarach 30×40 cm wykonanej z kompozytu został wykonany przy wsparciu Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Sankt Petersburgu. |
|
Odnośnik do Google map |
61°28'39'' N 48°47'58'' E |
|
Opis (wygląd zewnętrzny) |
Groby, kopczyki ani nagrobki/krzyże nie zachowały się. Teren porośnięty trawą. |
|
Typologia obiektów |
nekropolie/miejsca pochówków zesłańców i osadników specjalnych |
|
Znacznik tematyczny |
zsyłka, deportacja, osiedlenie specjalne życie w niewoli/śmierć i pogrzeby |
|
Krajobraz |
Teren przylegający do ogrodów między budynkami, porośnięty trawą |
|
Obszar |
20 х 30 m? |
|
Granice |
Granice nie są oznaczone |
|
Lata pochówków |
Pochówki obywateli polskich – lata 1940-1941, Polacy mieszkali tu przez pół roku, później na mocy umowy polsko-radzieckiej wyjechali na południe (Kazachstan). Nie wiadomo, czy chowano tu osiedleńców specjalnych z lat 30. XX wieku |
|
Od kiedy dokładna data |
|
|
Do kiedy (dokładna data) |
|
|
Kto jest pochowany |
osiedleńcy specjalni |
|
Informacje o pochowanych (w tym spisy) |
Na podstawie Indeksu Represjonowanych Ośrodka Karta i danych IPN sporządzono listę 34 osób, które zmarły w Witiunino. Dane te obejmują okres do jesieni 1941 r.:
|
|
Rodzaj pochówku |
mogiły indywidualne (?) |
|
Stan zachowania |
nie zachowały się, cmentarz porzucony |
|
Liczba pochowanych osób |
Nieznana. na podstawie Indeksu Represjonowanych Ośrodka Karta sporządzono spis 34 osób, obywateli polskich pochowanych na tym cmentarzu |
|
Prace poszukiwawcze |
nie prowadzono |
|
Ekspertyza |
nie przeprowadzano |
|
Powtórne pochówki |
|
|
Opiekun |
|
|
Znaki pamięci |
Tablica o wym. 30×40 cm z napisem:„ПАМЯТИ БЕЗВИННЫХ: ПОЛЯКОВ, РУСCКИХ, БЕЛОРУСОВ, УКРАИНЦЕВ, ЕВРЕЕВ И ЛЮДЕЙ ДРУГИХ НАЦИОНАЛЬНОСТЕЙ – ЖЕРТВ РАСКУЛАЧИВАНИЯ И ДЕПОРТАЦИЙ 30-Х И 40-Х ГГ. XX ВЕКА, КОТОРЫЕ ПОКОЯТСЯ НА ЭТОМ КЛАДБИЩЕ МОЛОДЕЖЬ ПОЛЬШИ И РОССИИ, СЕНТЯБРЬ 2013 ГОДА PAMIĘCI NIEWINNYCH: POLAKÓW, ROSJAN, BIAŁORUSINÓW, UKRAINCÓW, ŻYDÓW I LUDZI INNYCH NARODOWOŚCI – OFIAR ROZKUŁACZANIA I DEPORTACJI LAT 30. I 40. XX WIEKU, SPOCZYWAJĄCYCH NA TYM CMENTARZU” |
|
Status |
brak |
|
Legenda (opis szczegółowy) |
Cmentarz znajduje się w miejscowości Witiunino, niedaleko domu nr 71. Według relacji mieszkańców chowano na nim zmarłych osiedleńców specjalnych, głównie Polaków. W Witiunino nie ma i nie bylo miejscowego cmentarza, zmarłych chowano na cmentarzu w innej miejscowości. W latach 1940-1941 w osiedlu tym umieszczono 542 obywateli polskich – osadników, deportowanych z zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi (za Indeksem Represjonowanych Ośrodka Karta). Liczba ta odnosi się do osób figurujących w ewidencji komendantury os. Witiunino (do jesieni 1941 roku). Niewykluczone, że podobnie jak w innych osiedlach, osiedleńcy mieszkali i pracowali ta tzw. odcinkach leśnych, tworzonych na potrzeby wyrębu lasów, a następnie likwidowanych. Ze względu na trudności komunikacyjne, zmarłych chowano w pobliżu tychże odcinków. Według relacji mieszkańców do lat 50-60 XX wieku zachowało się kilkadziesiąt (?) brzozowych krzyży. W roku 1994 w czasie prac budowlanych znaleziono ludzkie szczątki (czaszka). Szczątki znajdowały się na głębokości nie większej niż 50 cm. 15 września 2013 roku grupa uczniów, uczestników polsko-rosyjskiej wymiany młodzieży finansowanej przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w Warszawie, ustawiła znak pamięci. Znak ten w formie tablicy o wymiarach 30×40 cm wykonanej z kompozytu został wykonany przy wsparciu Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Sankt Petersburgu. |
|
Uroczystości |
Nie odbywają się. 15 września 2013 roku grupa uczniów, uczestników polsko-rosyjskiej wymiany młodzieży finansowanej przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w Warszawie, ustawiła znak pamięci i sporządziła dokumentację. |
|
Ograniczenia dostępności |
Dostęp swobodny |
|
Osoby |
Ugriumow O.A. inicjator Kobryń J. inicjator |
|
Odnośnik do muzeum |
|
|
Stan zapisów |
|
|
Bibliografia |
|
|
Typologia |
|
|
Współrzędne geogr. |
|
|
Odnośnik dla wyszukiwarki Google |
|
|
Źródła |
|
|
Liczba dokumentów, fotografii publikacji |
|
|
Uwagi |
|
|
Odnośnik przedmiotowy |
|
|
Poł. geograficzne |
|
|
Grupy tematyczne |
|
|
Czy pokazywać na stronie? |
|