Nazwa nekropolii |
Cmentarz osiedla specjalnego № 13 (Wieriużskoje Oziero) |
Lokalizacja |
obwód archangielski, rejon ustiański, os. specjalne Wieriużskoje Oziero (nie istniejące) 1 km od bazy turystycznej „ Wieriużskoje” |
|
Cmentarz osiedla specjalnego № 13 (Wieriużskoje Oziero) położony jest w rejonie ustiańskim obwodu archangielskiego. W latach 30. byli tu umieszczeni osadnicy specjalni - „kułacy”, którzy opuścili osiedle do początku roku 1940. 1 marca 1940 w osiedlowych barakach byli umieszczeni zesłańcy „osadnicy” deportowani z obwodów: lwowskiego (USRR) i baranowickiego (BSRR). Stan cmentarza w roku 2010: teren porośnięty lasem, znaki pamięci nie zachowały się. Według szacunków byłych osadników specjalnych i miejscowych mieszkańców na cmenterzu pochowano około 100 osób. T.F. Mielnik, historyk z Archangielska, sporządziła listę osób – osadników specjalnych zmarłych w osiedlu Wieriużskoje Oziero. W latach 2006 i 2009 na terenie cmentarza były ustawione dwa pamiątkowe drewniane krzyże, prawosławny i katolicki. Informacje wg stanu na rok 2012. |
Odnośnik do Google map |
|
Opis (wygląd zewnętrzny) |
Granice cmentarza nie są wyznaczone, Teren porośnięty drzewami. Znaki memorialne nie zachowały się. Na cmentarzu ustawiono dwa pamiątkowe krzyże z jasnego drewna: prawosławny i katolicki. |
Typologia obiektów |
nekropolie/miejsca pochówków zesłańców i osadników specjalnych |
Znacznik tematyczny |
zsyłka, deportacja, osadnictwo specjalne, życie w niewoli śmierc i pogrzeby |
Krajobraz |
las mieszany |
Obszar |
nie określony |
Granice |
Granice cmentarza nie są wyznaczone, Teren porośnięty drzewami. Znaki memorialne nie zachowały się. Na cmentarzu ustawiono dwa pamiątkowe krzyże z jasnego drewna: prawosławny i katolicki. |
Lata pochówków |
1940-1941 – pochówki polskich osadników specjalnych (deportowanych) |
Od kiedy dokładna data |
|
Do kiedy (dokładna data) |
|
Kto jest pochowany |
deportowani z zachodnich obwodów USRR i BSRR |
Informacje o pochowanych (w tym spisy) |
Sporządzono listę osadników specjalnych, zmarłych w osiedlu |
Rodzaj pochówku |
indywidualny |
Stan zachowania |
Granice pochówków nie wyróżniają się, znaki pamięci nie sa zachowane |
Liczba pochowanych osób |
Brak dokładnych danych o liczbie pochowanych na cmentarzu. Według szacunków byłych osadników specjalnych i miejscowych mieszkańców na cmentarzu pochowano około 100 osób. T.F. Mielnik, historyk z Archangielska, sporządziła listę osób – osadników specjalnych zmarłych w osiedlu Wieriużskoje Oziero. |
Prace poszukiwawcze |
nie |
Ekspertyza |
nie |
Powtórne pochówki |
nie |
Opiekun |
Prace porządkowe nie są prowadzone. O ustawione w latach 2000. pamiątkowymi krzyże dba miejscowy przedsiębiorca A.A. Kułakow |
Znaki pamięci |
Do roku 2009 na cmentarzu zachował się fragment drewnianego krzyża katolickiego. W roku 2006 przedsiębiorca A.A. Kułakow ustawił na cmentarzu prawosławny krzyż pamięci. W roku 2009 ustawił on, wraz z delegacją polską krzyż katolicki. W marcu 2009 roku historyk z Archangielska, Tatiana Mielnik, umocowała do krzyża prawosławnego tabliczkę z nazwiskami członków rodziny Józefa Maca, w październiku 2009 roku tabliczkę przeniesiono na krzyz katolicki. |
Status |
nie |
Legenda (opis szczegółowy) |
Cmentarz osiedla specjalnego № 13 (Wieriużskoje Oziero) położony jest w rejonie ustiańskim obwodu archangielskiego. W latach 30. byli tu umieszczeni osadnicy specjalni - „kułacy”, którzy opuścili osiedle do początku roku 1940. 1 marca 1940 w osiedlowych barakach byli umieszczeni zesłańcy „osadnicy” deportowani z obwodów: lwowskiego (USRR) i baranowickiego (BSRR). Według stanu na 01-01-1941 w osiedlu przebywało 907 osób (167 rodzin) w tym: 777 Polaków, 84 Białorusinów, 41 Ukraińców, 5 osób innych narodowości. Praca zesłańców była wykorzystywana przez trust „Wagolies” (cinka drzew). W chwili obecnej cmentarz jest porośnięty lasem, znaki pamięci nie zachowały się (z wyjątkiem fragmentu drewnianego krzyża katolickiego, istniejącego w roku 2009). Według szacunków byłych osadników specjalnych i miejscowych mieszkańców na cmentarzu pochowano około 100 osób. T.F. Mielnik, historyk z Archangielska, sporządziła listę osób – osadników specjalnych zmarłych w osiedlu Wieriużskoje Oziero. W roku 2006 w okolicy jeziora Wieriużskiego powstała baza turystyczna. Jej właściciel, były łowczy, Aleksandr Kułakow, ustawił na cmentarzu, w roku 2006, krzyż prawosławny ku pamięci osadników specjalnych. W marcu 2009 roku do krzyża dodano i poświęcono tabliczkę kuu pamięci członków rodziny Józefa Maca i wszystkich polskich osadników specjalnych [zesłańców]. 26-10-2009 na cmentarzu ustawiono krzyż katolicki, a pamiątkowa tabliczka przeniesiona na niego. Krzyż wykonał A.A. Kułakow, jego ustawienie przebiegało z udziałem delegacji polskiej z Tarnowa. Uroczysta ceremonia odsłonięcia i poświęcenia krzyża odbyła się 01-03-2010. Cmentarzem i krzyżami zajmuje się A.A. Kułakow. |
Uroczystości |
W marcu 2006 roku kapłan prawosławny, ojciec Walentyn (Jegorow) z miejscowości Oktriabskij poświęcił krzyż prawosławny. W październiku 2009 roku ustawiono krzyż katolicki z udziałem delegacji polskiej z Tarnowa. W marcu 2010 roku odbyło się uroczyste odsłonięcie i poświęcenie krzyża katolickiego. |
Ograniczenia dostępności |
|
Osoby |
Kułakow Aleksandr Aleksandrowicz, ustawił krzyże, zajmuje się cmentarzem Mielnik Tatiana Fiodorowna, badacz, utrzymywała kontakty z byłym zesłańcem, J. Macem |
Odnośnik do muzeum |
|
Stan zapisów |
|
Bibliografia |
|
Typologia |
|
Współrzędne geogr. |
|
Odnośnik dla wyszukiwarki Google |
|
Źródła |
|
Liczba dokumentów, fotografii publikacji |
|
Uwagi |
|
Odnośnik przedmiotowy |
|
Poł. geograficzne |
|
Grupy tematyczne |
|
Czy pokazywać na stronie? |
|